فقر آهن نوزادان و کودکان تا سن 3 سالگی در کشورهای در حال توسعه شیوع فراوانی دارد. این گروه سنی برای رشد و تکامل مغز و همچنین تولید گلبول های قرمز، نیاز حیاتی به آهن دارند. مصرف و استفاده آهن ذخیره شده بدن نوزادان بعد از 4 ماهگی به دلیل روند سریع رو به رشد آن ها افزایش می‌یابد. به همین علت در این سن تامین و مقدار مورد نیاز روزانه آهن نقشی حیاتی داشته و کمبود آن، منجر به فقر آهن و مشکلات کم خونی، همچنین اختلال در رشد و نمو کودک و نوزاد می‌شود.
فقر آهن در طولانی مدت باعث ایجاد مشکلاتی در رشد فیزیکی، تکامل عصبی، ذهنی، شناختی، رفتاری، حافظه و یادگیری کودکان می‌شود. این مشکلات مستقیما بر رفتار و یادگیری کودک در دوران نوجوانی و جوانی تاثیر می‌گذارد.
علاوه بر تاثیر رژیم غذایی در میزان آهن، از دست دادن خون نیز ممکن است باعث کم خونی و فقر آهن گردد. کمبود و فقر آهن تنها با تست و آزمایش خون قابل اندازه گیری است، اما ممکن است علائم و نشانه هایی مرتبط با کمبود یا فقر آهن مشاهده شود.